In this study, the life history characteristics of Trichogramma euproctidis (Girault), an established egg parasitoid species in southwestern Iran, parasitizing Helicoverpa armigera (Hubner) were examined at 18, 21, 24, 27, 30, and 33 °C. The results showed that different constant temperatures significantly affected the number of parasitized eggs, development time, sex ratio, tibial length, number of parasitoids per host egg, progeny longevity, and fecundity. T. euproctidis failed to complete development at 18 °C, the lowest temperature tested. The mean developmental duration from egg to adult female decreased from 15.33 days at 21 °C to 7.25 days at 33 °C. An average of 188-degree days was required to complete development above the lower threshold temperature (7.2 °C). Survivorship was 96.20, 97.20, 98.33, 85.46, and 82.22 % at 21, 24, 27, 30, and 33 °C, respectively. The mean longevity of T. euproctidis ranged from 11.60 days at 21 °C to 4.57 days at 33 °C. Mean total progeny ranged from 19.50 / female at 33 °C to 168.70 / female at 21 °C. Data analysis demonstRATEd that different constant temperatures had a significant effect on the NET REPRODUCTIVE RATE (R0), intrinsic RATE of increase (r), finite RATE of increase (λ), and generation time (T). The intrinsic RATE of increase (r) improved with temperature from 0.240/day at 21°C to 0.370/day at 27 °C and then decreased at higher temperatures. Generation time decreased from 16.90 days to 7.53 days with increasing temperature. The optimal temperature for development and reproduction of T. euproctidis was 27 °C. The results of this study showed that this strain of T. euproctidis appears to have the potential to be utilized in integRATEd management programs targeting H. armigera.

تاکنون مطالعات بسیاری بر روی تغییرات ضربان قلب صورت گرفته است. این تغییرات سیگنال قلبی که در دو ضربان متوالی مشاهده می شود را تغییرپذیری ضربان قلب یا Heart RATE Variability (HRV) می نامند. تغییرات کوتاه مدت و بلندمدت در ضربان قلب بازتابی از عملکرد سیستم عصبی اتونوم می باشد، به طوری که یکی از شاخص های سلامت انسان، افزایش و یا کاهش تغییر پذیری ضربان قلب (HRV) است. بنابر این آنالیز این تغییرات می تواند معیار پیش بینی کننده مرگ ناگهانی و یا هشدار در مورد بیماری قریب الوقوعی باشد. لذا با دانستن تکنیکهای آنالیز HRV و تجزیه و تحلیل این تغییرات به صورت غیرتهاجمی می توان اطلاعات صحیحی از تغییر عملکرد سیستم اتونوم بدست آورد.

نرخ شکارگری یکی از پارامتر های مهم در تعیین کارایی یک شکارگر و انتخاب دشمن طبیعی مناسب می باشد. کنه ی-Gaeolaelaps aculeiferRaumilben از شکارگر های مهم خاک زی است که نقش مهمی در کنترل و کاهش جمعیت عوامل گیاه خوار خاک زی دارد. از اینرو نرخ شکارگری و پارامتر های جدول زندگی کنه ی G. aculeifer در تغذیه از لارو سن دو پشه قارچ خوارWinnertz Lycoriella auripilla در شرایط آزمایشگاهی با دمای 1± 25 درجه ی سلسیوس و رطوبت نسبی 10± 75 درصد مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نرخ شکارگری نشان داد که کنه در مرحله ی لاروی فاقد تغذیه، ولی در مراحل پوره ی سن اول و دوم تغذیه کرده و میزان تغذیه آن به ترتیب 1/0± 566/2 و 13/0± 6/ 6 عدد بود. میزان شکارگری کنه ی نر و ماده به ترتیب 95/1± 38/149 و 99/5± 38/381 به دست آمد. نرخ شکارگری کل با تغذیه از لارو سیارید 54/15± 66/214 محاسبه شد. نرخ ذاتی افزایش جمعیت (r) 0089/0± 17/0 بر روز، نرخ متناهی افزایش جمعیت (λ ) 01/0± 19/1، میانگین طول دوره ی نسل (T) 3/0± 95/18 روز و نرخ خالص تولید مثل (R0) 94/3± 27/30 و طول دوره ی پیش از بلوغ با تغذیه از لارو سیارید 1/0± 5/11 روز به دست آمد. بیشترین طول عمر کنه های نر و ماده تغذیه کرده از لارو سیارید به ترتیب 79 و 93 روز بود. طول دوره ی پیش از تخم ریزی روی لارو سیارید 16/0± 39/3 روز و زادآوری کل با تغذیه از لارو سیارید برابر با 03/2± 69/71 تخم محاسبه شد. لذا G. aculeifer می تواند عامل مناسبی برای کاهش جمعیت لارو-های سیارید باشد و به عنوان عامل مهارزیستی در کنترل تلفیقی این آفت مورد استفاده قرار گیرد.

برای حفظ و مدیریت پایدار منابع محدود آب، مدل سازی و برآورد بیلان آبِ خاک در حوضه امری ضروری باشد. مدل سازی بیلان آبِ خاک، روند تقسیم بارش به رواناب، تبخیر و تغییرات رطوبت خاک را بررسی می کند. از آنجایی که این عوامل نسبت به زمان و مکان متغیر می باشند، بنابراین استفاده از یک مدل توزیعی برای برآورد دقیق و مدیریت بهتر مفید می باشد. هدف این تحقیق استفاده از مدل SWB_2 بر اساس روش محاسبه بیلان تورنت وایت-ماتر و برآورد اجزای بیلان آب خاک، به همراه نفوذ خالص است. عمق ناحیه ریشه به عنوان حجم کنترل برای محاسبه نفوذ خالص در نظر گرفته شد. مدل پس از تأثیر دادن بارش، رواناب، تبخیر و. . . بر تغییرات رطوبت خاک، حداکثر آب در دسترس در ناحیه ریشه را نیز محاسبه و با کم کردن آنها از یکدیگر نفوذ خالص را برآورد می کند. محدوده مورد مطالعه، حوضه آبریز نیشابور با مساحت کل 9157 کیلومتر مربع و اندازه سلول های 50 در50 متر انتخاب شد. مدل برای چهارسال از سال 79-83 اجرا شد. به طور میانگین سهم تبخیر و تعرق، رواناب و نفوذ برای 4 سال به ترتیب 288/9، 23/9، 42، میلی متر برآورد گردید که نشان می دهد سهم تبخیر و تعرق در منطقه نسبت به رواناب و نفوذ بیشتر است. نفوذ خالص و ظرفیت آب موجود (2/7) در اراضی زیرکشت با گروه هیدرولوژیکی خاک A و B، در سال های پر بارش از نرخ بالاتری برخوردار می باشد. غالب خاک مناطق کوهستانی جزء گروه هیدرولوژیکی B با نفوذپذیری بالا می باشد اما به دلیل شیب زیاد نفوذ عمقی نداشته، اغلب بارش به صورت رواناب سطحی جریان دارد. تبخیر و تعرق محاسبه شده با داده های اندازه گیری شده مقایسه، ضریب همبستگی 0/85 حاصل شد که نتیجه قابل قبولی است.

صنوبرها درختانی تند رشد و آب دوست هستند که در زمین های خیلی مرطوب یا خشک دچار ضعف و کاهش رشد می گردند. امروزه زراعت چوب این جنس در مزارع و حاشیه رودخانه ها و کانال های آبیاری نقش موثری در توسعه اقتصادی و اجتماعی مناطق روستایی دارد. هدف از این پژوهش مطالعه تاثیر تنش های خشکی و غرقابی بر سه گونه صنوبر شامل صنوبر اورآمریکانا 476، صنوبر دلتوییدس 63.51 و تبریزی 64.13 و مقایسه آنها با یکدیگر است. جهت انجام این پژوهش از موفق ترین کلن های گونه های فوق در استان گلستان به لحاظ تولید چوب، قلمه گیری و در گلدان های پلاستیکی کشت گردیدند. سپس 30 نهال از هر گونه برای هر تیمار (غرقابی و خشکی) به آزمایشگاه منتقل و با یک شاهد (آبیاری 150 میلی لیتر هر دو روز یک بار) به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی تحت تنش های خشکی و غرقابی و سایر شرایط محیطی ثابت قرار داده شدند. میزان نرخ فتوسنتز خالص به وسیله دستگاه LCA-3 به طور روزانه تا از بین رفتن کامل نهال ها در اثر تنش ها اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل واریانس و مقایسه چندگانه دانکن داده ها نشان داد که تنش آبی باعث کاهش نرخ فتوسنتز خالص و درصد زنده مانی نهال های صنوبر نسبت به شاهد می شود. همچنین گونه اورآمریکانا از نظر نرخ فتوسنتز خالص و درصد زنده مانی نسبت به دو گونه دیگر در تنش های خشکی و غرقابی موفق تر بوده و مقاومت به غرقابی آن بیشتر از خشکی است. در حالی که دو گونه دیگر به تنش خشکی مقاومت بیشتری را نسبت به غرقابی از خود نشان دادند.